สาระความรู้ไก่พม่าแม่สะเรียง

สาระความรู้ไก่พม่าแม่สะเรียง

เมื่อเราพูดถึงเรื่องไก่ชนก็คิดได้เลยว่าไก่ที่เลี้ยงไว้เป็นไก่ชนก็จะมีไก่สายพันธุ์ไทยกับสายพันธุ์ไก่พม่า ซึ่งในอดีดประวัติศาสตร์ของไทยจารึกไว้ว่าไก่ที่โดงดังเป็นตำนานเล่าขานจนถึงปัจจุบันก็คือเหลืองหางขาว  ไก่ของพระนเรศวรนั้นเอง แต่ปัจจุบันกับอดีดมีการเลี้ยงไก่ชนที่แตกต่างกันออกไปตามทัศนคติของผู้เลี้ยงที่จะชอบลีลาชั้นเชิงไหน มีการเพาะเลี้ยงและปรับปรุงพันธุ์กันมากของค่ายต่างๆๆ แต่ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนักที่จะประสบความสำเร็จทุกครั้งไป ปัจจุบันไก่ที่นิยมเลี้ยงกันมากจะเป็นไก่ลูกผสมไก่ไทยกับไก่พม่าระดับสายเลือดก็แล้วแต่ค่ายที่จะมีเทคนิควิธีการเพาะ....ถ้าจะพูดถึงสายพันธุ์ไก่พม่าที่มีชื่อเสียงมานานก็คงหนีไม่พ้นไก่พม่าแม่สะเรียงจังหวัดแม่ฮ่องสอน ทีมีลักษณะทีโดดเด่นในเรื่องของความฉลาดด้านชั้นเชิงที่ปราดเปรียว และการแทงคู่ต่อสู้ที่ถี่และจัด  โดยเฉพาะตาหรือวงแดงที่รู้ๆๆกันอยู่ของผู้เลี้ยงไก่ชน  สายพันธุ์ไก่พม่าแม่สะเรียง หรือเหล่าไก่พม่าแม่สะเรียงจากประสบการของผู้เขียนที่ชื่นชอบ  และสนใจการเลี้ยงไก่ชนมาตั้งแต่เด็กและเริ่มเพาะเลี้ยงมาจนถึงปัจจุบันเกือบ 20 ปี พอที่จะเขียนถึงไก่พม่าแม่สะเรียงที่มีการเลี้ยงอยู่ 4 เหล่าที่นิยมเลี้ยงกันอย่างชัดเจนจนถึงปัจจุบันคือ 1. เหล่าเจ้าหงอนหมูบ หรือภาคกลางเรียกหงอนเหงือก ดังรูปภาพ ลักษณะเด่น - โครงสร้าง มีหัวกะโหลกใหญ่ท้ายทอย(หง่อน)กว้างกว่าเหล่าอื่น ลำต้วกว้างและลึกคล้ายไก่ไทย ก้นแหลมคล้ายปลีกล้วย - แข้ง มีสีขาวอมเหลือง แข่งใหญ่ด้านหน้าเหลี่มหลังกลม เดือยใหญ่ ความสุงปานกลาง - สี มีขนสีเหืองทองออกแดง หางทรงพุ่มกว้าง มีหางพัด - เชิง ลีลาเป็นไก่เชิงคุมบนหัวโยกไปมา เชิงรับไม่เดินเข้าหาคู่ต่อสู้  ลำหนัก  สาดกระดานแรง ตีหัวสลับลำตัว อดทน และอึด ปัจจุบันมีการพัฒนาเชิงทีหลากหลายเป็นลูกผสมพม่า แต่ยังคงลักษณะของหงอนหมูบไว้ให้เห็นชัดเจน 2. เหล่าเจ้าประดอง    ลักษณะเด่น - โครงสร้าง มีหัวกะโหลกเล็กเรียวยาวท้ายทอย(หง่อน)แคบเหมือนเหยี่ยว หงอนชี้แหลม    ลำต้วทรงกระบอกคล้ายท่อนไม้ - แข้ง มีสีดำอมเขียว แข่งกลมยาว เดือยใหญ่ปานกลาง รูปร่างสุงปราดเปรียว - สี มีขนสีสาออกเหลือง หางทรงกระบอก - เชิง ลีลาเป็นไก่เชิงบนหัวโยกลอดไปมา เชิงรับไม่เดินเข้าหาคู่ต่อสู้  ลำหนักปานกลาง   ตีหัว และแทงจัด ปัจจุบันมีการพัฒนาเชิงเป็นลูกผสมพม่า แต่ยังคงลักษณะเชิงเดิม และหงอนชี้ไว้ให้เห็นชัดเจน 3. เหล่าเจ้าหัวจุก ลักษณะเด่น - โครงสร้าง มีหัวกะโหลกสั้นท้ายทอย(หง่อน)กว้างสั้นกว่าเหล่าอื่น ลำต้วเล็กทรงกระบอกคล้ายท่อนไม้ ก้นแหลม - แข้ง มีสีดำอมเขียว แข่งเล็กกลม เดือยเล็ก - สี มีขนสาออกเขียว หางทรงกระบอกมีหางพัด หัวจุกเรียว - เชิง ลีลาเป็นไก่ลอดไปมา เชิงเดินสาดแข่งเข้าหาคู่ต่อสู้  ลำเบา  สาดแข่งถี่ ตีหัวสลับคาง และแทงจัด ปัจจุบันมีการพัฒนาเชิงทีหลากหลายเป็นลูกผสมพม่า แต่ยังคงลักษณะเชิงเดิม และหัวจุกไว้ให้เห็นชัดเจน      4. เหล่าหม่นมันดาเลย์ ลักษณะเด่น - โครงสร้าง มีหัวกะโหลกใหญ่ท้ายทอย(หง่อน)กว้างปานกลาง ลำต้วกว้าง  และก้นแหลมคล้ายปลีกล้วย - แข้ง มีสีขาว แข่งใหญ่กลม เดือยใหญ่ ความสุงปานกลาง - สี มีขนสีหม่นออกขาวเหลือง หางทรงพุ่มกว้าง มีหางพัด - เชิง ลีลาเป็นไก่เชิงโยกล่างไปมา เชิงรับไม่เดินเข้าหาคู่ต่อสู้  ลำหนัก  สาดกระดานแรง ตีหัวสลับลำตัว อดทน และอึด ปัจจุบันมีการพัฒนาเชิงทีหลากหลายเป็นลูกผสมพม่าม้าล่อสั้น ม้าล่อยาว  แต่ยังคงลักษณะของสีขนไว้ให้เห็นชัดเจน         จากทั้งหมด 4 เหล่ามีข้อดีและลักษณะเด่นที่แตกต่างกันออกไปไก่พม่าแม่สะเรียงก็เป็นที่ยอมรับกันทุกเหล่ามีการสังซื้อและสังจองกันทั่วทุกภาคแล้วแต่ความชอบที่จะเลือกเล่นของแต่ละคน         จากที่ผู้เขียนเคยสอบถามจากผู้ติดต่อซื้อไปเล่นพบว่า ที่เขาชอบเหล่าแม่สะเรียงมีข้อดีคือ  ความฉลาดไอคิวแก้เชิงได้  ตีแต่ตาหู  และแทงจัดฟื้นตัวเร็วเมื่อเปรียบเทียบจากไก่พม่าทีอื่นที่เคยสังซื้อมาเล่นเหมือนกันไม่ว่าภาคเหนือด้วยกันเอง